Nowoczesna kultura organizacyjna uczelni - o potrzebie zmiany myślenia o administracji

Obecnie uczelnie koncentrują się w przeważającej mierze na zmianie sposobu zarządzania pracą nauczycieli akademickich tak, aby stali się oni bardziej „produktywni” naukowo lub prowadzili lepszej jakości zajęcia dydaktyczne. Znacznie mniej miejsca poświęca się natomiast dyskusjom nad organizacją i zarządzaniem administracją uczelni (administracją centralną i poszczególnych jednostek organizacyjnych). Brakowało takiej pogłębionej refleksji na ten temat już w ramach prac nad Ustawą 2.0 oraz tworzeniem statutów w wielu uczelniach. Pominięcie tego zagadnienia wydaje się być fundamentalnym błędem, który może rzutować znacząco na pozycję uczelni zarówno w krótkim okresie czasu (najbliższa ewaluacja jakości działalności naukowej), jak również w kontekście osiągania długofalowych celów strategicznych. Nie jest jednak za późno na podjęcie określonych działań w tym zakresie, nie chodzi jednak o działania „zadekretowane” odgórnie w przepisach wewnętrznych uczelni, ale o zmianę myślenia o uczelni i jej pracownikach (administracji i nauczycielach akademickich) i podejmowanie świadomych działań w kierunku budowy nowoczesnej kultury instytucjonalnej. Kultura ta stanowi „osobowość” danej uczelni i  jest ważnym czynnikiem powodującym, iż przy zbliżonym potencjale badawczo-dydaktycznym jedne uczelnie będą osiągały lepsze wyniki od innych.